วันอาทิตย์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2555

สาส์นจากแม่พระธรณี

ก่อนที่ทุกคน จะหันกลับมา รักสามัคคีกัน ก็จะต้องสูญเสียก่อน
สาส์นจากแม่พระธรณี

- เจ้านับถอยหลังได้เลย สำหรับการเกิดความแตกร้าวของประชาชนคนรากหญ้า “คนรากหญ้า” จะเข้ามาช่วยทำให้เกิดความปั่นป่วน ด้วยเหตุของเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ แต่ถูกจ้างมาให้เสริมพลัง คนกักขฬะจะถูกจ้างให้ก่อกวน คนใจร้ายจะถูกหว่านด้วยเงินให้ทุบตีคนอื่นด้วยความคะนอ

- การปฏิวัติจะกลับมาอีกครั้ง แต่บางคำอาจจะถูกการเปลี่ยน มิใช้คำนั้น เพราะมันรุนแรง

- จำไว้ว่า เพลานี้ อยู่ที่พวกเจ้าภาวนาขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองคนดีๆ เพื่อให้ปกป้องบ้านเมืองนะลูกนะ ช่วยกันภาวนาให้ความร้าย ความโลภ ความโมหะ โทสะของมนุษย์ที่ผู้ที่อยากจะยิ่งใหญ่ เหนือกว่ามนุษย์ใดๆ นั้น ได้บรรเทาความอยากของอารมณ์

- เจ้าจำนะ ความล่มสลายของอโยธยา นั่นคือ การเสียแผ่นดิน แต่เพลาตรงนี้ เจ้าจะมิเสียแผ่นดิน อย่างอโยธยา แต่เจ้าจะต้องล้มเสียชีวาของประชาชน

- คนดีจะทะยานขึ้นมา คนชั่วก็จะถูกเหยียบย่ำ จะมีคนที่มีเลือดบรรพบุรุษเกิดขึ้นมา เพื่อทำให้บ้านเมืองสงบ เลือดรักชาติ รักแผ่นดิน รักธรณี ก็จะมีการรวบรวมคนที่เจ้ามิคิดว่าเขาจะรักบ้านเมือง ซึ่งอยู่ในหลืบ ในซอก ในดิน ในหิน ก็จะรวมตัวกัน แล้วก็เกิดมาเพื่อที่ทำให้ธรณีนี้สูงส่งขึ้นมาอีกครา มินานเกินรอ ที่มนุษย์จักเห็น

 - สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มนุษย์ยังกราบ ไหว้บูชา ยังมีฤทธาที่ช่วยบ้าน ช่วยเมือง และช่วยคนดีๆ จำไว้อย่างนะลูกนะ  “สิ่งศักดิ์สิทธิ์” นั้น ยังช่วยคนดีอยู่ตลอด “ธรรมะ” ยังไงก็เป็นยาทิพย์ ที่จะช่วยผู้ที่คิดดี ทำดี ปรารถนาดี

 - เมื่อเจ้าเร่งความโลภของตนเอง ก็คือ การสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่น อย่างที่เจ้าเห็นการสูญเสียมนุษย์ผู้อื่น แม้ชีวิตที่เจ้าเห็นนั้น สมควรจักต้องอาสัญก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ใช่ชีวิตที่เขาต้องมาจบอย่างนี้ เพราะชีวิตมนุษย์ ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ชะตา แต่เมื่อมีเหตุที่ทำให้เขาต้องสูญสิ้นก่อนอายุ ก็คือสิ่งที่มนุษย์ได้กระทำกรรมให้กับผู้อื่น
 
- จำไว้นะลูก แผ่นดินที่เจ้าเหยียบย่างอยู่ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คอยดูแล จักแน่นอน แต่ผู้ใดทำกรรมกับแผ่นดิน ก็ต้องชดใช้ใหญ่หลวงเสียมากกว่าทำต่อบุคคล
 
- แผ่นดิน จะไม่ระอุหรอก ถ้ามนุษย์รู้จักละอายที่จะกระทำต่อสิ่งที่ไม่ดีต่อคนอื่น เจ้าถามว่า กรรมของแผ่นดิน อีกนานมั้ยกว่าจะหมด? แผ่นดิน ไม่ได้ก่อให้เกิดกรรม แต่คนที่ยืนอยู่บนแผ่นดินอย่างพวกเจ้า ทำให้เกิดกรรมกับแผ่นดิน

- เมื่อใด มารสิ้นบุญ เมื่อใด ผู้กระทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน บุญวาสนาหมด นั่นแหละ กรรมจะจักโหมหนักยิ่งกว่าแสงสว่าง (คงหมายถึง เพลิงหรือไฟที่จุดเผาสถานที่ต่างๆ) ที่พวกเขาได้กระทำกับคนอื่น แล้วเจ้าคอยดู เจ้าจำนะลูกนะ เมืองบางเมือง ที่เจ้าเห็น ก็จะถูกยุคเข็ญเข้าครอบงำ กลียุคก็จะเกิดจากเมืองนั้น ก็เหมือนกับหัวเมืองสมัยเก่าก่อน เมืองใดทรยศต่อธรรมะของตนเอง เมืองใดมีความละโมบโลภ ในสิ่งต่างๆ ที่มิใช่ทรัพย์ของตน เมืองนั้นแหละก็จะถูกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทำให้เกิดการเผาผลาญ

- แต่ถ้าถามว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้กระทำมั้ย? มิใช่.. ทุกอย่างจะเกิดจากคนที่มีจิตใจละโมบในอำนาจวาสนา ซึ่งมันมิใช่ของตนแล

 - นั่นแหละ แม่ถึงบอกว่า ให้พวกเจ้าเตรียมตัวที่จะช่วยมนุษย์ ทั้งด้วยคำภาวนา ทั้งด้วยสิ่งที่เราจะบอกทิศทางที่ถูกต้อง โดยที่ไม่ใช่การหลอกลวงและฉ้อฉล

- ดวงชะตาบ้านเมือง อ่อนระโหยโรยแรง พร้อมที่จะเสียพื้นที่ พื้นสยามของเจ้า จะถูกตัดหั่นแหว่ง หายไป เพลาปีนี้ของมนุษย์ จะสูญเสียแผ่นดิน แล้วจักเพลานี้ ที่มินานนี้จะเกิดศึกเช่นนี้ขึ้น ถ้าผู้ที่ปวารณาตัว ไม่ลุกขึ้นมาทำอะไรโดยเร็ววัน

- เจ้าจำนะ อีกไม่กี่เพลา “แดงจะเดือด เลือดจะฉาน” เข้าใจมั้ยลูก? ฉะนั้นเจ้าจงจำ แม้ทุกอย่างจะเกิดการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ จะเปลี่ยนแปลงในทางดีที่เจ้าคาดคิด คือ เรื่องของคนข้างกาย แต่ผลเสียคือ จะทำให้เกิดการสูญเสียที่ไม่ยิ่งหย่อน

 - เจ้าจำนะ แดงเลือดที่จะสาดส่องมาคราวนี้ จะเป็นแดงเลือดสุดท้าย แล้วจากนั้น ความสุขสงบและสวัสดี สำหรับแผ่นดิน ก็จะเกิดขึ้นอีกคราหนึ่ง

- อีกอึดใจมนุษย์ เจ้าจะเห็นความเปลี่ยนแปลง แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้น จะแฝงไปด้วยเลือด จะแฝงไปด้วยความฉิบหายของบ้านเมือง และสูญเสียผู้ที่ทำคุณประโยชน์ให้กับบ้านเมือง

- เจ้าจำนะลูกนะ ความสูญเสียทางหายนะ ฉิบหายของธรรมชาติ ก็คืบคลานใกล้เข้ามา คลื่นใหญ่ที่จะถาโถมทำร้ายมนุษย์ ทำให้บ้านเรือนล่มสลายก็ใกล้ที่จะเข้ามา ความวิบัติจากทุกอย่างจะใกล้เข้ามา แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ ก็คือ ชะตากรรมของแผ่นดินที่มนุษย์ผู้เหยียบย่ำอยู่นั้น ก่อให้เกิดกันเอง ความโลภ ความอยากมีอำนาจ ความอยากได้การยกย่อง นั่นแหละคือ กรรมที่ทำแล้วตกกับธรณีแผ่นดิน แล้วผู้ที่ได้รับกรรม ก็คือพวกที่มิได้รูเรื่องราวอะไรอย่างที่เจ้าเห็นเค้าเรียกว่า “คนเล็กคนน้อย”

- ก่อนที่แผ่นดินสยามจะสงบ มันก็เหมือนอโยธยาเก่าจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่ทุกคนจะหันกลับมารักสามัคคีกัน ก็ต้องสูญเสียจักก่อน

- จงบอกเพื่อนมิตรเถอะ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เขานับถือนั้น มีตัวตนทุกสิ่ง แต่สิ่งนั้นจะบังเกิดต่อเมื่อ พวกเขาเชื่อมั่นและศรัทธา และต้องมีความดีควบคู่ มิใช่มิเป็นคนดี แต่เชื่อมั่น (สิ่งศักดิ์สิทธิ์) ก็ไม่ได้ประโยชน์

- ใครที่ทำให้แผ่นดินร้อน คนที่โกงกินเงินแผ่นดิน แม้อัฐแม้เฟื้อง ผู้นั้นจะไม่มีเป็นสุข

- ผู้ใดทำให้แผ่นดินร้องไห้ ผู้ใดทำให้เลือดตกถึงธรณี ผู้นั้นจะต้องชดใช้ชีวิตคนอื่น ด้วยเลือดและชีวิตเช่นกั

- “ธรรมะ ย่อมให้การตอบสนอง ผู้กระทำความดี” ไม่มีผู้ใดกระทำความดีแล้วได้รับการตอบสนองด้วยความเลวร้าย

- ถ้าเปรียบแล้ว มนุษย์ ก็เหมือนเปลือกต้นไม้ ที่บางครั้งพยายามห่อหุ้มตัวเองไว้ มิให้ใครเห็นแก่นของต้นของตน แต่อีกไม่ช้านี่แหละ มนุษย์บางคนที่ยิ่งใหญ่ (นายกฯ ปัจจุบัน) ก็จะถูกลอกเปลือก ในแก่นของไม้ นั้นมันดำ ถูกมอดหรือถูกอะไรต่างๆ คอยทำอยู่ มันก็จะโค่นด้วยความเปราะบางของมันเอง คือ ความชั่วที่ถูกซ่อนไว้ใต้เปลือกไม้ ก็จะถูกกระชากออกมาแล้วนั่นแหละคือ การเปลี่ยนแปลง

- ถ้าถามเรื่องชาติบ้านเมือง แม่บอกได้เลยว่า มันจะยุ่งเสียยิ่งกว่ายุคใดๆ ที่เจ้าเคยจักเห็น ยุคของการเข่นฆ่าแบบเลือดเย็น ยุคของการฆ่ากันแบบว่าไม่ได้รู้ว่าผู้ใดเป็นผู้ทำ ผู้ใด คือ ผู้ที่ต้องตายต่อไป แล้วเจ้าจำนะลูกนะ เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว คนดีอย่างพวกเจ้าต้องหลบ เพื่อให้ใบไม้มันผลิใบ มันหล่นจนพอจักใจมัน แล้วความดี คนดีก็จะขึ้นมาเป็นแขนงอ่อน แขนงอ่อนก็คือ พวกที่ดีๆ ของพวกเจ้า จะรวมกลุ่มกัน แล้วแผ่นดินแห่งการเปลี่ยนแปลงก็จะเริ่มค่อยๆ เกิด เหมือนต้นกล้าที่ผุดทีละนิดและมันก็จะเติบโตด้วยความแกร่งกล้าที่ลำต้น มันจะไม่สามารถโดนเพลี้ย หรือแมลงใดทำลาย

จำไว้เถอะ
แผ่นดินสยาม ที่เจ้ายืนอยู่น
ี้ จะมิราบคาบด้วย อธรรม
แผ่นดินสยาม ไม่มีมารตนใด จะสำเร็จผล ในกา
รที่จะขึ้นครองแผ่นดิน
คนดีที่ปวารณาตัว ว่าจะรักษา
ธรรมะ ให้อยู่เคียงคู่กับ แผ่นดินสยาม
จะได้รับการตอบแทน จาก สิ่งศั
กดิ์สิทธิ์

 “กรรม”
กำลังไล่ล่า ผู้ที่กระทำ ต่อ แ
ผ่นดินไทย
โดยการที่ โกง ชาติบ
้านเมือง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น